De veelkleurige verticale kleurverlopen van Ulrike Martha Zimmerman
Willy Doreleijers over het maakproces van haar serie “Cities”
In TxP (Textiel Plus) 251 doet textielkunstenaar Willy Doreleijers een boekje open over haar zoektocht naar een eigen stijl. In dit artikel op onze website vertelt ze over wat haar drijft – de invloed van de mens op de leefomgeving – aan de hand van de totstandkoming van haar serie werken “Cities”.
Tekst: Wouter de Vries
Willy kan jarenlang met een idee in haar hoofd rondlopen. Dat was het geval bij haar plan om een soort blauwdruk te maken. 'Vroeger werd van een bouwtekening een blauwdruk gemaakt. Ik wilde ook zoiets maken, maar hoe? Die fijne lijnen maken volgens de manier waarop ik werk – met batik en verf – is een onuitvoerbare klus. De oplossing heb ik gevonden in de vorm van een blauwe achtergrond van de stof, met belijningen en batik eroverheen.' Blue Print werd het resultaat.
Willy Doreleijers, 'Neurotic City', 2012.
Afgeleide
Als Willy eenmaal een bepaald idee heeft, dan licht ze onderdeeltjes uit waarmee ze verder gaat. Zo bezien is Blue Print uit 2015 een afgeleide van Neurotic City uit 2012, wat weer een afgeleide is van Time Fronts uit datzelfde jaar. Op die manier is de serie “Cities” in haar hoofd gegroeid.
Time Fronts
Willy’s man is architect en maakte eens het ontwerp van een poppentheater in Dordrecht. 'Dat ontwerp moest een plaats krijgen binnen de bestaande bebouwing, tussen eigentijdse gebouwen en oude monumenten', vertelt Willy. 'Je ziet de verandering in zo’n straat plaatsvinden, al die tijdsbeelden door elkaar heen lopen. Soms vergeten mensen naar die rijkdom te kijken. Dat probeer ik in een werk als Time Fronts naar voren te brengen: kijk eens om je heen!'
Willy Doreleijers, 'BluePrint', 2015.
“De grafische lijnen zijn mijn handtekening”
Neurotic City
Toen gingen Willy en haar man aan de klus in hun eigen pand, dat ze helemaal vernieuwden. 'Tegelijkertijd begonnen de buren hun gevel te schilderen. We wonen in een klein straatje met zoveel verschillende gevels. Daar is Neurotic City uit voortgevloeid. Er wordt nooit aan de pandjes gevraagd: hoe gaan jullie met al die veranderingen om? We nemen alles maar voor gewoon aan. We kijken er niet echt naar. Daarom heb ik ons straatje in Neurotic City gekanteld. Om eens stil te staan bij wat je ziet.'
Van beeld naar werk
Willy werkt vanuit een beeld dat ze in haar hoofd heeft. 'Dat beeld geef ik vervolgens een ontwerp – voorheen deed ik dat met materialen, nu op de computer.
Willy Doreleijers in haar werkruimte.
Pas als ik het ontwerp heb, ga ik op zoek naar de technieken waarmee ik het op stof kan overbrengen. Het benoemen of beschrijven van het werk komt pas als het werk af is. En ten slotte komen de woorden om het werk te omschrijven.'
Signatuur
Willy’s handtekening? 'Dat zijn de grafische lijnen, waarmee ik iets abstract maak maar toch ook realistisch houd. Een stukje verleden aan de toekomst te koppelen. Mijn werk is divers, maar het heeft wel degelijk een ondergrond.'
> Naar de website van Willy Doreleijers
Hoofdbeeld: Willy Doreleijers, “Time Fronts”, 2012.
Meer
Ana María Hernando maakt de ongekende mogelijkheden van tule zichtbaar
De veelzijdigheid van werken in textiel te zien in Museum de Kantfabriek
Eva Fàbregas toverde een industriële hal om tot een surrealistisch landschap met amorfe sculpturen