Ana María Hernando maakt de ongekende mogelijkheden van tule zichtbaar
Laurence Aguerre laat je wegdromen in haar fragiele tuintjes
Haar afstudeerproject ‘Un peu d’air’ (2014) voor de prestigieuze École Duperré in Parijs, vormde ‘het begin van een nieuw artistiek avontuur’ voor de Franse kunstenaar Laurence Aguerre (1968). Deze installatie van een tuin vol bloemen – gemaakt in uiteenlopende materialen en technieken – legde de kiem voor haar oeuvre als textielkunstenaar.
Tekst: Sandra Mackus
Een zuchtje wind is genoeg om Aguerre’s ragfijne bloemen in beweging te brengen en als het ware tot leven te wekken. Hoewel de kunstenaar zich door (voornamelijk foto’s van) de natuur laat inspireren, zijn de meeste bloemen door haarzelf bedacht. Ze ontstaan vanuit een intuïtief proces, waarin ze zich door het experiment met materialen en technieken laat leiden. ‘Mijn kunst bestaat uit een mengvorm van mijn passie voor textieltechnieken en mijn bewondering voor de natuur.'
Laurence Aguerre, Fantaisie végétale.
"Soms leunt een bezoeker naar voren om aan mijn bloemen te ruiken"
Opleiding
Hoewel Aguerre zich pas op latere leeftijd tot textielkunstenaar omschoolde, experimenteerde ze al van kinds af aan met textieltechnieken. ‘In Parijs leerde ik voornamelijk los te laten, vrij te zijn in mijn werk, voorbij technieken te gaan, fouten positief in te zetten en oplossingen te bedenken om mijn gedachten te concretiseren… Het is in ieder geval zeker dat mijn bloemen nooit zouden hebben bestaan zonder mijn opleiding.’
Laurence Aguerre, Le Jardin des Délices.
Stil verzet
Er zit meer achter de fantasievolle textielsculpturen, die op het eerste gezicht vooral lieflijk aandoen. ‘In eerste instantie creëerde ik deze bloemen omdat ik meer behoefte had aan natuur in mijn stadsleven. Op het moment dat ik in 2014 over mijn eerste tuin nadacht, zag ik veel mensen in mijn omgeving lijden (door ziekte, burn-out of scheidingen). Ik probeerde ze te ondersteunen door hen een ontsnappingsmoment aan te bieden.’ Aguerre vat haar bloemen tevens op als een symbool van ‘persoonlijk verzet’ tegen het huidige geweld en de agressie in Parijs.
Laurence Aguerre, Papier.
Net echt
Dat haar bloemen soms nauwelijks van echt te onderscheiden zijn, wordt duidelijk in haar tentoonstellingen. ‘Soms leunt een bezoeker naar voren om aan mijn bloemen te ruiken. Soms landen er insecten en bijen op mijn bloemen… Deze momenten zijn mijn beste beloningen.’
> Naar de website van Laurence Aguerre
Hoofdbeeld: Laurence Aguerre, Dans le vent, l'été (détail).
Meer
De veelzijdigheid van werken in textiel te zien in Museum de Kantfabriek
Eva Fàbregas toverde een industriële hal om tot een surrealistisch landschap met amorfe sculpturen
Esther Bornemisza - “Approaches” Modern Fiber Art