Hoe Ian Berry met gerecyclede jeans kinderen de natuur in wil krijgen

Voor de Engelse kunstenaar Ian Berry zijn jeans veel meer dan een populair kledingstuk. Van talloze kleine stukjes gedragen spijkergoed met allerlei gebruikssporen, creëert hij op fotorealistische wijze melancholieke stadstaferelen, die vaak een eenzame of minder glamoureuze kant van het stadsleven verbeelden. Denim is zijn medium. We publiceren zijn werk op de openingsspread van de nieuwste TxP, dat recyclen en upcyclen als thema heeft.

Tekst: Dorothé Swinkels

Onlangs realiseerde de kunstenaar een installatie met de titel Secret Garden in het Children's Museum of the Arts in de New Yorkse wijk Chelsea. Dit museum heeft als missie kinderen kennis te laten maken met kunst, vooral omdat de budgetten op school krapper worden en kunst een van de grootste slachtoffers is.

Een magisch assortiment bloemen van stukjes hergebruikt denim

In het museum kunnen kinderen, geïnspireerd door het tentoongestelde werk, onder begeleiding zelf aan de slag. De gang waarin Berry's door de natuur geïnspireerde creaties hangen, zitten en tot bloei komen, nodigt de bezoekertjes uit om erin te verdwalen. De installatie, opgebouwd uit zorgvuldig gelaserde stukjes hergebruikt denim, biedt een magisch assortiment bloemen. Men herkent klimrozen en blauwe regen, van het plafond bungelende wijnranken, lianen. Een verdwaald konijn kijkt toe.

Een deel van de installatie ziet eruit als een geheime stadstuin, een deel als een verlaten, door natuur overwoekerde plek. Het is een ode aan de natuur die kinderen bewust wil maken van de schoonheid ervan, het plezier van buiten spelen, het plezier om de details van een blad, bloem of insect te observeren...

Digitale wereld

De kunstenaar reageert op het feit dat kinderen minder buiten (kunnen) spelen, minder met elkaar omgaan en minder naar de natuur om zich heen kijken. Ze zijn geobsedeerd door de digitale techniek en willen onmiddellijke bevrediging. Berry vertelt: “Hun spelletjes spelen ze niet meer met ballen, ze krijgen geen vuile knieën meer, hun duimen zijn het enige wat ze nog nodig hebben.”