De beschermende ogen van Alice Hualice

De Russische kunstenaar Alice Hualice (1994), werknaam van Alisa Gorshenina, maakt het liefst objecten die een fysieke interactie met haar lichaam aangaan: maskers, kostuums en andere draagbare objecten zoals kanten bivakmutsen, volumineuze Louise Bourgeois-achtige handen, met parels bezette ogen. Haar werk is nu eens unheimisch, dan weer vrolijk, erotisch of surrealistisch. Vaak portretteert zij, met een bevrijdend gevoel voor humor, onderdelen van het vrouwelijk lichaam. 

Tekst: Dorothé Swinkels

Het meeste werk komt voort uit haar ervaringen en achtergrond. Alleen door over zichzelf te “praten” kan zij zo oprecht mogelijk zijn.

"Door ogen in mijn werk te gebruiken voeg ik bescherming toe"

‘Voor mij is het belangrijk mijn werken via mezelf te kanaliseren. Ik heb het gevoel dat ze een deel van mij zijn en alleen met mij geassocieerd mogen worden.’ Ogen nemen een bijzondere plaats in. ‘Ik gebruik ze vaak onbewust,’ vertelt Alice, 'rond mijn zevende moest ik voor school een "vrije" tekening maken. Het werd een enorm oog over het hele vel, geen idee waarom, maar het voelde belangrijk voor me. Mijn vader tekende altijd de Wadjet - het linkeroog van de Egyptische god Horus, het wordt vaak gebruikt als beschermend amulet. Door ze in mijn werk te gebruiken voeg ik waarschijnlijk een beetje bescherming toe.'

 

Contrasten

Alice leeft en werkt achteraf in een barre omgeving. ‘De Oeral is geen plaats voor de zwakken, voor verfijning,' zegt ze, ‘er zijn hier veel fabrieken en de mensen werken waanzinnig hard.' In haar werk speelt ze met het contrast. Het is bijzonder dat haar werk op zo'n afgelegen plek zo tot bloei heeft kunnen komen. ‘Hier lijkt mijn werk vreemd en misplaatst,' zegt ze, ‘maar elk stukje ervan is een stukje van mijn leven. Ik werk niet met grote mondiale vraagstukken, hou me niet bezig met wat me niet aangaat. Mijn werk richt zich op mijn innerlijke kwesties.' Dankzij het wel beschikbare internet blijft het bijzondere werk van Alice niet beperkt tot haar woonomgeving, Instagram is voor haar een prachtige mogelijkheid, waarop ze veel kan delen.

Ritueel

Nieuw werk maakt ze op basis van oud werk. Alice: ‘Ik ga vaak op de grond in mijn atelier zitten en kijk naar mijn werk, het is een soort brainstormsessie en ik krijg een heleboel nieuwe ideeën. Ik werk snel, nerveus en ongeduldig. Als een werk af is blijf ik het vaak nog een tijd observeren en aanraken, het lijkt een persoonlijk ritueel.' Alice houdt van wat ze doet en omringt zich graag met haar werk. Tot slot vertelt ze: ‘Tussen mijn werk voel ik me in een andere wereld, mijn eigen wereld, een soort toevluchtsoord.'

> Naar de Instagram-pagina van Alice Hualice

 

Meer

Ana María Hernando maakt de ongekende mogelijkheden van tule zichtbaar
De veelzijdigheid van werken in textiel te zien in Museum de Kantfabriek
Eva Fàbregas toverde een industriële hal om tot een surrealistisch landschap met amorfe sculpturen
Esther Bornemisza - “Approaches” Modern Fiber Art
0 items | € 0

Blijf op de hoogte van het laatste nieuws en schrijf je in!

Nieuwsbrief